یکی از ضروریات دین نیکی به پدر و مادر و اطاعت آنان و نیازردن
ایشان است که قرآن کریم در چندین آیه پس از امر به پرستش پروردگار
و شریک قرار ندادن برای او، امر به احسان به پدر و مادر فرموده
است.
اهمیت و ارزش نیکی بر پدر و مادر بر کسی پوشیده نیست، شیخ حر
عاملی« ره» در جواهر السنیه با سندش از حضرت امام صادق (ع) روایت
کرده که فرمود: بین اوقاتی که موسی (ع) با پروردگارش مناجات
میکرد، ناگهان مردی را زیر سایه عرش خدا دید و گفت: پروردگارا این
کسی که عرش تو بر او سایه افکنده کیست؟ وحی آمد: ای موسی این جوان
نیکی کننده و اطاعت کننده از پدر و مادرش میباشد و به سخنچینی
نمیرود این دو خصلت باعث شده که عرش خدا بر او سایه افکنده.
همچنین در روضه الواعظین رسول خدا (ص) فرمود: خشنودی خدا با خشنودی
پدر و مادر است و خشم خدا با خشم پدر و مادر است. و نیز فرمود:
نیست فرزند نیکو و مطیعی که بنظر رحمت و مهربانی بر پدر و مادر
بنگرد مگر برای او به هر نگاهی پاداش حج پذیرفته شده باشد.
در حدیثی بسیار تکان دهنده و در عین حال پندآموز از پیامبر خدا(ص)
میخوانیم که فرمودند: سه گناه است که کیفرشان در همین دنیا
میرسد و به آخرت نمیافتد: آزردن پدر و مادر، زورگویی و ستم به
مردم و ناسپاسی نسبت به خوبیهای دیگران1.
به همان اندازه که خداوند برای آزردن و ناراحت کردن پدر و مادر
عقوبت و کیفر قرار داده برای خوشحال کردن آنان نیز بهرههای بسیار
فراوانی قرار داده است. امام صادق(ع) میفرمایند: اگر دوست داری
خداوند بر عمرت بیفزاید، پدر و مادرت را خوشحال کن2.
همچنین پیامبر خدا(ص) درباره جایگاه نگاه محبت آمیز فرزند به پدر و
مادرش، میفرمایند: نگاه مهرآمیز فرزند به پدر و مادر عبادت است3.
امام صادق(ع) نیز با بیان توصیههایی درباره فروتنی کردن در مقابل
پدر و مادر فرمودند: نگاهت را جز از سر مهر و دلسوزی به آنان خیره
مکن و صدایت را از صدای آنها بلندتر مگردان و رو دست آنها نیز بلند
نشو و خود را از آنها جلو مینداز.